Ξενητία το φαρμάκι σ' πολλοί πίν' ατό
σην καρδίαν με ποτήρι ατοίν ξύν' ατό.
Ζούνε με αρωθυμίαν για να κλώσκουνταν
ση γαρίδες, σα μωρά 'τουν όπις έρχουνταν.(x2)
Άλλ' δουλεύνε πέντε χρόνεα και αλλ' δουλεύνε εφτά
πολεμούν να γαζανεύνε και πολλά λεφτά.
Άλλος τσακών' το ποδάρ' ν ατ', κι άλλος κοφτ' το σερ
για ολτς εν η ξενητία δίκοπον μασέρ.(x2)
Μάνα που εν ο πατέρα μ' κουίζ το παιδίν
γράφτ' 'σεν η γαρ'η σ' σο γράμμαν εσκ εβγαίν η ψυ σ'.
Θες να κλώσκεσαι σ' οσπίτι σ' άμαν ποσμανεύς
εξ, εννέα, δέκα χρόνεα και άλλα να μαζεύτς.(x2)
Ξενητέα τα ποδάρεα σ' πολλά εβάρυναν
κι εγνωρίεις και τα παιδία σ' γιατί ετράνυναν.
Και η γαρή 'σ μαραζωμέντσα έντον ημσόν ψυν
για τ' ατέν ζωήν κι επέμνεν θα εμπαίν ση (γ)ήν.(x2)
Lyrics compiled by forum member mmimis85