Ση γέφυραν, ση γέφυραν,
έλα Δάφνε μ' ποταμέ
ση Τρίχας το γεφύριν
ε, Δάφνε μ' και μυριγμένε.
Σίλιοι μαστόρ' εδούλευαν
έλα Δάφνε μ' ποταμέ
και μύριοι μαθητάδες
ε, Δάφνε μ' και μυριγμένε.
Όλεν τ' ημέραν έχτιζαν
έλα Δάφνε μ' ποταμέ
τη νύχταν εχαλάουτον
ε, Δάφνε μ' και μυριγμένε.
Ντο δεις με πρωτομάστορα
έλα Δάφνε μ' ποταμέ
και στένω το γεφύρι σ'
ε, Δάφνε μ' και μυριγμένε.
Αν δίγω σε τον κύρη μου
έλα Δάφνε μ' ποταμέ
άλλο κύρην πα κι έχω!
ε, Δάφνε μ' και μυριγμένε.
Ντο δεις με πρωτομάστορα
έλα Δάφνε μ' ποταμέ
και στένω το γεφύρι σ'
ε, Δάφνε μ' και μυριγμένε.
Αν δίγω σε τη μάνα μου
έλα Δάφνε μ' ποταμέ
άλλο μάναν πα κι έχω!
ε, Δάφνε μ' και μυριγμένε.
Ντο δεις με πρωτομάστορα
έλα Δάφνε μ' ποταμέ
και στέκει το γεφύρι σ'
ε, Δάφνε μ' και μυριγμένε.
Αν δίγω σε τ' αδέλφια μου
έλα Δάφνε μ' ποταμέ
άλλ' αδέλφια πα κι έχω!
ε, Δάφνε μ' και μυριγμένε.
Ντο δεις με πρωτομάστορα
έλα Δάφνε μ' ποταμέ
και στερένω το γεφύρι σ'
ε, Δάφνε μ' και μυριγμένε.
Αν δίγω σε την κάλη μου
έλα Δάφνε μ' ποταμέ
καλύτερον ευρήκω!
ε, Δάφνε μ' και μυριγμένε.
Τρι' αδέλφια έμνες εμείς και οι τρεις καταραμένοι
είνας έχτσεν την 'δεσαν κι άλλε το Δεβασίριν
κι εγώ η τρισκατάρατος της Τρίχας το γεφύριν.