Photo: pexels.com
Η κοσσάρα κακανίζ'
κι ο κόλος ατ'ς λαταρίζ'1,
να λελεύ' ατην εγώ,
ευτάει ωβόν και τρώγω εγώ.
Η κοσσάρα πιν' νερόν
και τερεί 'ς σον ουρανόν,
τ'άλλο πιν, τ'άλλο θολών'
κι ο πετεινόν κρούει φτερόν.
Η κοσσάρα πιν' νερόν
και τερεί 'ς σον ουρανόν,
πιν νερόν και κάεται,
φουτίζ'2 κι αναπάεται.
Η κοσσάρα με τ'ορτάρα3
πάει 'σ ορμάν' και τρώει χορτάρα.
Να λελεύ' άτην εγώ,
ευτάει ωβόν και τρώγω εγώ.
Πάτερ ημών/ έκλεψα ωβόν
ο εν τοις ουρανοίς/ 'κ'είδε με κανείς...
Η κορώνα κρα κρα κρα
κι ο άντρας-ι-μ' εν' 'ς σα μακρά...
1. κουνιέται (ρ. λαταρίζω)
2. αερίζεται (ρ. φουτίζω)
3. κάλτσες μάλλινες
Πηγή: Λαογραφικά Συμμεικτα περιοχής Καρς. Σάββα Πορφυρίου Παπαδόπουλου. Αρχείον Πόντου. Τομος τεσσερακοστος τεταρτος, Αθήνα 1992-3. σελ 109-110.