Ζίπα ζίπ η κάρδια μ'
γομάτον όνερα
λάσκεται απάν σα παρχάρεα
σα κρύα νερά.
Κάθουμ' ώρας και νουνίζω
μικρόν πούλοπο μ'
την ανάσας να 'ρτε κρούει
απάν σο πρόσωπο μ'.
Να τερείς με και σκίζ'με
μαshαίρ κοφτερόν
να shαshεύω να μ' εξέρω
που κές να τερώ.
Να τρομάζω και να στέκω
αμόν ιαντσούης
να ανοίγω τα shερόπα μ'
κι εκεί απέσ να ρού(ει)ς.
Να 'ρχεσαι γριβώνς απάνι μ'
να σπίγκ'ς να τσιχλόντς
τα τέρτεα ντο είν απέσ' ιμ
όλεα να λαρώντς.
Ν' αγκαλιαζ και να φιλείς' με
απάν σο κιντίν
τα shείλιας να είν σο στόμα μ'
ούς να θα βραδίν.