Ακεί πέρα σ' ορμανόπον
η τρυγώνα η κορώνα
έστεκεν και εποίνεν ξύλα
η τρυγώνα η κορώνα
Τα ξύλα τσ' έταν οξέας
η τρυγώνα η κορώνα
Ο άντρας ατσ' έτον μυξέας
η τρυγώνα η κορώνα
Πορπατεί και πάει τίκια
η τρυγώνα η κορώνα
τ' ορταρόπα τσ' είν' τιφτίκια
η τρυγώνα η κορώνα.
Πορπατεί και πάει ομάλια
η τρυγώνα η κορώνα
τ' ορταρόπα τ'ς αρνομάλια
η τρυγώνα η κορώνα
Η τρυγώνα με τ' ορτάρια
η τρυγώνα η κορώνα
πάει σ' ορμάν' σερεύ' χορτάρια
η τρυγώνα η κορώνα
Τα σερε ατ'ς άμον τσατσία
η τρυγώνα η κορώνα
όλο στούδε και πετσία
η τρυγώνα η κορώνα
Ακεί πέραν ήλιος έν'
η τρυγώνα τίνος έν'
πάει ησαΐα κι ιρεάζ τα ζα
και μαραίναντ' τα δέντρα.
Ακεί πέραν έστεκεν
την κάλτσαν ατσ' έπλεκεν
είπα 'τεν έλα αδά
το λαλόπο μ' χαμελά.
Σκουλαρίκ' φορεί σο ωτί
και σα σέρ(ι)α δαχτύλίδ'
μ' ένα τέρεμαν γλυκίν
σίλια χρόνια έν' βράδυν.