Την ευχή σ', μάνα, επέρα,
και το φίλεμα σ'.
Έγκανε με ους ατώρα
πολεμούνε μας.
Ντο πολλά τα σφαίρας ρούζ'νε,
εθαρρείς πως βρέχ'.
Και το όπλο μ' ευκαιρώθεν,
άλλο 'κ' έχ' απέσ'.
Από τ'έναν ντο επέμ'νεν,
κρούω εγώ εμέν,
και σ' εχθρέικα τα χέρα
εύκαιρον ας έν'.
Άλλο μ'αραευ'ς τα στούδα μ'
σ' ένα μέρος 'κ' ειν'.
Και μην χάν'τς, μάνα, τα δάκρα σ',
ποίσον προσευχήν.
Το επόρεσα εποίκα.
Δίγω και την ψη μ'.
Δώρον σον Θεόν εποίκες,
μάνα, το παιδί σ'.
Άψο' με έναν κερόπον
άλλο μη πονείς.
Ν' αναπαεται το ψόπο μ'
μαύρα μη φορείς.
Xampospont