Εκλαψες κι έκλαψες εμάρσα Κρώμ
αρ κλάψον αλλον μίαν
τη Παιραχτάρ τη ψης ο γιον
κι θ ακους την λαλίαν
Κλάψτεν και σεις ψηλά Ρασιά
και ορμανί ιτέας
σι διάβασουω κι θα διαβαίν
να σύρ τα δοξαρέας
Νά σύρ της σέρας τον χορόν
νά σύρ τ ομάλια-ομάλια
και τό πακίν να δι και παίρ
ως τα πετεινολάλια
Κι απάν σο τσατσοφώτισμαν
σι κεμετζές τον τόνον
τα παληκάριε εξέβαιναν
ση Σουμελάς τον δρόμον
Καί θέκναν κα την κεμετζέν
και πάν να προσκηνούνε
και όλα ατά ηντζαν νουνίζ
Κρών καί Κρωμέτ πονούνε