Για δώστε 'μεν έναν ρακίν κι έναν νερόπον κρύον,
αρχινώ να τραγωδώ, λελέβω σας, απ' ολίγον-ολίγον.
Που είπαν πα-ν ας είπανε, που 'κι είπαν πα-ν ας λέγ'νε,
εγώ κι εσύ να χαίρουμες, λελέβω σε, και οι τουσμάν' ας κλαίγ'νε.
Εγώ το ρακίν πίν' ατό αρ' άμον το νερόν-ι,
τραγωδίας θα λέγω σας, λελέβω σε ,απόψ' ους να μερώνει.
Που είπαν πα-ν ας είπανε.....
Εμέν το ρακίν 'κι μεθεί ας έν' και με τ' οκάδες,
εμέν μεθούν τα χείλοπα σ', λελέβω σε, ντο έχ'νε νοστιμάδες.
Που είπαν πα-ν ας είπανε.....