Στιχάκια #2

Η λενα εμορφον κοριτσ,
και πολλα σεβνταλουσα,
αμαν φιλε να εξερτς,
κι ειναι αχουλουσα....

 



Lelevw ta sheropa sou
To kemencopos Peri
Amon teson to peksimon
Na pez kaneis ki'kserei!!!



Γιωρικα πολλα εμαθα,
τ ομματιαμ πολλα ειδαν,
τη λενας το πορπατεμα,
αμον χεσμενον γιδαν...



Perikla min inese kakos
Kriman en to kortsopon
Atena theloumes emeis
Mono so krevatopon



Το σεβνταλή τον άνθρωπον,
μη λέτε καλημέρα,
ατός κι ξερ πότε νυχτόν και πότε εν ημέρα!!!



H Καλημερα ειναι τη θεου,
φερ χαμογελο στα σειλια,
και οματια σεβνταλια,
φται ατα αμον πλουμια...

 



Nepe grapson enan tragoud
Na xarete i pshi ats
Tin monastiretsan legose
Na xamogeloun ta shiliats...



Eγω τραγουδια κι θα γραφτω,
για ολα τα κορτσοπα,
μαναχον για το κοριτς,
που ες εμορφα ματόπα.!



O korits nto egapesa
Atora ki'en temoni
Gia t'aten tha fourkioume
Si Chalas to neroni..

 



Tο κοριστ ντ έθελνες
ατωρα αγαπαει σε,
ορκο ση ζωη νατς εδωκε,
δικο της να εφταει σε...


Ο Σαντέτες έλεεν πως το κορίτς
π'εγάπανε ξάει κι αγαπάτον,
μα ο Περίκλας ο ανοιχτής,
είπεν ατον εφτάει λάθος!!!!


S'evxaristw Perikla mou
Epikes men kai'xara
Tha paw kai tha kleftaten
T'emorfon tin frantalan

 


 

Α'ερημ να λελευω σεν'
Με τ'ασπρον τ'αλογοπον
Φερε μεν' τι τρηγονα μου
Να ισηχαζ το ψοπο μ'

Πεντακοσια χιλομετρα
Χοριζνε μεν κιατενι
Σην Σαλονικη να πετω
Πισον μεν' αιτενι...

 


 

Ελέν΄ λέν τ΄ όνομ΄ς
κε κοκφεκετε η λαλία μ΄
οντες τολμω να λέγωσε
λελεύωσε καρδία μ΄

Εμορφος αμόν φεγγάρ΄
οντες χαμογελάσ΄ με
και το καρδόπον καίετε
και εφτάσ΄με κε ταβιζω

 


 

Ο πόλεμον εν΄ κρασίν
ο χάρον παλαλουτε
οντες ελέπ΄ τ΄ανθρωπί
το αίμαν ΄τ να χάτε

Τα τραγωδίας τα καλα
ουλ΄ μαζι θα τραωδουμε
ο χαρον οντες ακουιατα
θα κλωσκετε και χατε

Χάρε οντες κλώσκεσεν
ελα εβγάλ΄ κ΄ εμεν
ασο ταφιν να τραωδω
τ΄ ονειρον ντε χαθεν

 


 

Πσύν αμον φωτία
έρθεν σην καρδία μ΄
να νουνιζω κε πορω
η φωτία εν τρανόν

Καρδιάμ΄ ντο να φτάω
σ΄ατό που έν τρανόν
πορπατώ σην στράταν
κε να ελέπω κε πορώ

 


 

Τη σεβνταση ΄μ το καρδόπον
εν αμον το πουλόπον
τη σεβνταση ΄μ το πουλόπον
εν αμον περιστερόπον

Περιστερόπον εμορφον ξανθον
αμον το μέλ΄ γλυκόν
πέταξον κε ελα με τε μεν
να εφτάς τα σείλια ΄μ μέλ΄

 


 

ΜΑΝΑ ΣΤΑΥΡΟ ΚΙ ΘΑ ΕΥΡΙΚΣ ΣΤ ΕΡΗΜΟΝ ΤΟ ΤΑΦΟΠΟΜ
ΜΟΝΟ ΤΑ ΞΕΡΧΟΡΤΑΡΑ ΘΑ ΜΑΡΤΥΡΟΥΝ ΤΟΝ ΤΟΠΟΝ....!
ΑΝ ΑΠΟΘΑΝΩ ΣΟ ΤΑΦΙΜ ΕΛΑ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΜΙΑ
ΕΝΑ ΚΑΙΡΟΠΟΝ ΑΨΟΜΕ ΠΟΙΣΟΝ ΜΕ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ..

 


 

Κόρ' δείξω με τον ζώγραφον π' εζωγράφσεν εσέναν
να δίγ' άτον τ' έργατικα τ' να ζωγραφίζ' άλλ' έναν

 


 
Τα εσά τ' ομμάτια όνταν τερούν τ' εμά δάκρα γομούνταν
τ' εσά τα χείλια όνταν γελούν, τ' εμά ερχούνταν κλειδούνταν

Related Articles

Στιχάκια #4

Στιχάκια #3

Στιχάκια #1