Γιάννης Τσορτανίδης (Τσορτάντς)
Σκοτία πίσσα έτονε,
ο καιρόν λιβωμένος,
αφκά σο κάρρον έκειτον
Ευκλείδης ματωμένος.
Ε μαύρε Καπιτάνε!
Ατός που κ' εφοβούτονε
σπαθιά νε μαshαίρα,
πως έποικεν και έμπαισεν
ση Χάρονος τα shέρα.
Που είσαι Καπιτάνε!
Εφτά χρόνε σ'ανταρτικά
Ση Σάντας τα ραshία
Ευκλείδης επολέμανεν
τα Τούρκικα τα πshύα.
Ευκλέιδη Καπιτάνε!
Ευκλείδη μ', τα παλικάρα σ'
εσένα αραεύνε,
όθεν κες πάγνε, πορπατούν,
για τ' εσέν πάντα λέγνε.
Ε, μαύρε Καπιτάνε!
Ευκλείδη μ' κι αν εσκοτώθες,
η λαλία σ' ‘κι ακουσκάται,
τ'όνεμα σ'ζει και βασιλεύ',
καμίαν'κι θα χάται.
Ευκλείδη μ' Καπιτάνε!
Όταν ο Ευκλείδης Κουρτίδης πέθανε στις 10 Φεβρουαρίου 1937, ο φίλος του ο λυριτσής Τσορτάντς (Γιάννης Τσορτανίδης) τραγούδησε αυτό το τραγούδι για τον Ευκλείδη.
